Program Axelrod wykorzystuje algorytm genetyczny do rozwijania strategii dla iteracyjnego dylematu więźnia.
Program Benford oblicza częstość występowania cyfr na znaczącym miejscu dla różnych zbiorów danych i porównuje wyniki z rozkładem Benforda.
Program Bernoulli oblicza liczbę występowania bloków złożonych z jedynek w ciągach wpisanych ręcznie i w przypadkowych ciągach wygenerowanych przez komputer.
Program Bertrand illustruje słynny paradoks Bertranda.
Program Buffon symuluje serię rzutów monetą, oblicza procent otrzymanych reszek oraz pokazuje jak wartość ta zmienia się w trakcie eksperymentu.
Program Cantor pozwala definiować figury samopodobne za pomocą graficznego interfejsu.
Program Conway ilustruje słynną grę w życie.
Program Ehrenfest symuluje ewolucję układu psy+pchły opisanego przez Paula Ehrenfesta.
Program Euler próbuje znaleźć najkrótszą drogę Hamiltona w danym grafie analizując wszystkie możliwe permutacje wierzchołków.
Program Feigenbaum służy do tworzenia map odwzorowań chaotycznych odkrytych przez Mitchella Feigenbauma.
Program Galton symuluje zachowanie deski Galtona i porównuje wyniki z wykresem funkcji Gaussa.
Program Holland znajduje maksimum funkcji za pomocą algorytmu genetycznego.
Program Hopfield za pomocą sieci neuronowej uczy się rozpoznawać ręczne pismo użytkownika.
Program Huffman wykorzystuje algorytm Huffmana do wyliczenia optymalnej strategii pytań w grze "dwadzieścia pytań" oraz do kompresji plików.
Program Hyman wykonuje uproszczoną wersję doświadczenia Hymana: pokazuje zależność czasu reakcji użytkownika od liczby dostępnych możliwości.
Program Lorentz ilustruje efekt motyla odkryty przez Edwarda Lorenza przy badaniu modeli zjawisk meteorologicznych.
Program Mandelbrot służy do oglądania fraktali, takich jak słynny żuk Mandelbrota.
Program Pasteur stosuje automat komórkowy dla zbadania, w jakich warunkach dochodzi do wystąpienia epidemii.
Program Poe dokonuje statystycznej analizy danego tekstu i na jej podstawie określa język, w którym tekst ten został napisany.
Program Schelling wdraża model Schellinga segregacji rasowej.
Program Shannon oblicza entropię informacyjną według wzoru Shannona dla danego rozkładu prawdopodobieństw.
Program Sierpinski generuje trójkąt Sierpińskiego i pokrewne figury za pomocą błądzenia przypadkowego.
Program Smoluchowski ilustruje ruch Browna grupy cząstek modelowany błądzeniem przypadkowym w jednym, dwu i trzech wymiarach.
Program Turing symuluje działanie maszyny Turinga.
Program Ulam stosuje metodę Monte Carlo do obliczania całek oznaczonych.